Сачы за сабой

Назіраць за сабой і адсочваць паттэрны цікава і важна. Але для эфектыўнасці карысна ведаць пра скажэнні ўспрыняцьця, нашу схільнасць нешта пераацэньваць і недаацэньваць.


 Магчыма, гэта відарыс 3 чалавекі, барада and тэкст
 

 

Мы недаацэньваем.

1. Час, праведзены ў сацсетках. Каля 78% людзей недаацэньваюць свой штодзённы час на тэлефоне. У сярэднім людзі лічаць, што кожны тыдзень яны праводзяць за сваім тэлефонам 25 гадзін і 54 хвіліны (насамрэч яны марнуюць 39 гадзін), па іншых даследаваннях – яшчэ больш.

2. Колькасць сну. Мы спім больш, чым нам здаецца, і схільныя катастрафізаваць любыя праблемы са сном, перабольшваючы бяссонніцу. У рэальнасці людзі, якія пастаянна сцвярджаюць, што спяць па 4-5 гадзін, спяць як і ўсе астатнія. Чаму яны гэта кажуць – гэта або падман, або "сонны" мачызм.

3. Колькасць з'едзеных калорый. Людзі з нармальнай вагой недаацэньваюць спажыванне калорый прыкладна на 20 адсоткаў, а людзі з залішняй вагой - прыкладна на 40 адсоткаў. Па некаторых даследаваннях недаацэнка дасягае 50 (!!) адсоткаў.

4. Мы недаацэньваем эфектыўнасць самых простых інтэрвенцый – ежы, абдымкаў, зносін, прагулкі, прыроды, клопату пра сябе, шчасця ад невялікіх дзеянняў або звычак. А таксама наколькі пазітыўна ўплываюць на іншых людзей нават невялікія акты дабрыні з нашага боку, ад кампліменту да цікавасці.

5. Сваю здольнасць змяніцца. Мы схільныя да ілюзіі «канца гісторыі» - маўляў, у мінулым яны перажылі значны асобасны рост і прэтэрпелі некаторыя псіхалагічныя змены, але далей усё жыццё будзем заставацца такімі ж, як зараз. Гэта не так. Мы можам і будзем моцна змяняцца і толькі ад нас залежыць у які бок.


Мы пераацэньваем.


1. Саміх сябе, свае здольнасці, кампетэнцыі, намаганні, важнасць на працы, сваю здольнасць распазнаваць падман, сваю інтуіцыю, свой уклад, сваё маральнае паводзіны і г.д. Так, 93% кіроўцаў лічаць, што вадзяць лепш сярэдняга!))

2. Уплыў стрэсу. 98% людзей апісваюць стрэс як нешта дрэннае, дзве траціны лічаць, што знаходзяцца ў стрэсе – хоць іх фізіялагічныя паказчыкі не выяўляюць стрэсу.

3. Колькасць прыкладзеных намаганняў падчас трэніроўкі і свой узровень фізічнай актыўнасці ў дыяпазоне ад 36% да 173%. Нават калі нам здаецца, што мы на мяжы, гэта не так. Займаючыся з трэнерам, мы здольныя паказаць куды лепшы вынік, больш выкласціся, чым займаючыся самастойна.

4. Нашу важнасць для іншых людзей, цікавасць да нас іншых людзей і наколькі мы іх цікавім і яны сочаць за намі, наколькі яны раздражнёныя або зацікаўленыя намі – часцей за ўсё іншым проста няма да нас справы.

5. Шчасце ад пакупак або разавых падзей, або яшчэ ад чаго. Наш мозг вельмі дрэнна прадказвае, што сапраўды зробіць нас шчаслівымі. Так, скарачэнне часу на паездку на працу прынясе вам куды больш шчасця, чым павышэнне зарплаты.