Воля да Беларусі
У 8 гадзін раніцы 25 сакавіка 1918 году пасьля начнога абмеркаваньня тэксту граматы ў Менску на вуліцы Валадарскага, 8 на трэцім паверсе будынка (існуе і цяпер) была абвешчана незалежнасьць першай нацыянальнай дзяржавы беларускай нацыі — БНР Беларуская Народная Рэспубліка. Удзельнікі Рады ўспамінаюць, што акурат ў момант падпісаньня сонечныя прамяні асьвятлілі пакой, што зрабіла вялікае ўражаньне на ўсіх дэлегатаў. Сёньня Дзень Волі-105 гадоў нашай незалежнасьці.
“Сонца 25 марца сьвяціла ўжо на Незалежную Беларусь. Бо хоць i стаяць на ёй чужыя войскі, хоць i далей паношуся i паношыцца на ёй чужынец, але народ беларускі скінуў путы няволі з душы сваей, i гэткіх шляхоў хто i нішто яму ўжо назад не ўзьдзене!” Заснавальнік БНР Луцкевіч.
Воля
— гэта добрае слова, пра недахопу волі шмат хто кажа, а яшчэ больш
людзей блытаюць яе з самапрымусам. У нашым арганізьме заўсёды ёсьць
спосаб дасягнуць мэты “па-дрэннаму”, а ёсьць “па-добраму”. Па-дрэннаму
можна сябе прымушаць, але гэта прывядзе да таго, што гвалт над
прэфрантальнай карой разгэгулюе лімбику і вы зваліцеся ў ангеданію і
абулію. Воля-гэта кантроль, які зыходзіць з вашых глыбінных
каштоўнасьцяў, як воля Гая Муцыя Сьцеволы, калі воля перамагае і боль і
страх.
Што такое воля “па-добраму”?
Воля-гэта заўсёды дзеяньне, але не любое, а тое, якое спалучае гармонію ўсіх дофаміновых падсыстэм (трэба=хачу=атрымліваю асалоду ад=раблю), калі ваш мозг сынхранізуецца разрадамі нэўронаў і інтэгруецца ў адзінае цэлае.
Калі ваша мезалімбика зараджае вас эмоцыямі і энэргіяй на дасягненьне мэты, калі ваш мезакортэкс выразна трымае ў фокусе мэту і вы думаеце ясна, калі ніграстрыарная сыстэма робіць вашыя рухі плаўнымі і спантаннымі, «танцуючы мы рухаемся да сваей мэты», калі гіпаталамічны дофамін душыць страх і дрымотнасьць, а вочы вашыя зьзяюць.
Нараджэньне волі ў вашым мозгу, нараджэньне жаданьня і імпэту дзейнічаць праактыўна, спантаннасьць, адвага, упартасьць і бясстрашнасьць — вось тая дофамінавая крыніца, якая цурчыць ў вянтральнай вобласьці покрыўкі вашага мозгу.
Не, воля — гэта не цяжкая праца па самапрымусу, гэта не пустое перагортваньне думак у галаве, гэта сэнс, які рэалізуецца тут і цяпер. Воля мінае не з прымусу, а з вашай натуральнай схільнасьці, цікаўнасьці, любові і самарэалізацыі, гэта як арыстотэлеўская энтэлехія.
Ці як кажуць французы “пустазельную траву селянін выпалвае фізычнымі намаганьнямі, але пшаніца ўсходзіць толькі з дапамогай сонца і вільгаці”. Воля зыходзіць з унутраных патрэбаў, а не зьнешніх стымулаў. Толькі такая воля робіць вас мацней, а не высільвае. Як казаў Заратустра “воля вызваляе: такое сапраўднае вучэньне пра волю і свабоду”. Жадаю вам стаць “найвышэйшым самаажыцьцяўленьнем уласнай волі”!