Дыктатура як злаякасная пухліна грамадства.

Дыктатура як ракавая пухліна грамадзтва, высмоктвае зь яго жыцьцё. Арганізм складаецца з мноства асобных клетак, як і дзяржавы складаюцца зь людзей. У кожнага лідэра ёсьць імкненьне да неабмежаванай улады, кожная клетка можа бескантрольна размнажацца, але гэта пагібельныя памкненьні. Для падтрыманьня цэласнасьці і абароны ад зьнешніх ўварваньняў яны падпарадкоўваюцца пэўным законам. За выкананьнем гэтых законаў у арганізьме сочыць імунітэт, слова гэта ў перакладзе значыць immunitas – свабода. Свабода ад тых, хто не хоча падпарадкоўвацца правілам арганізму. Мы ведаем і на прыкладзе грамадзтва, што менавіта свабода-гэта ключ да багатай і пасьпяховай дзяржавы.

 

Дыктатура як пухліна грамадзтва.

Грамадзтва таксама абараняе сябе ад зьнешніх ворагаў, як арганізм абараняецца ад інфекцый. Але самы ж небясьпечны вораг ўнутры цела - гэта клеткі, якія выходзяць з пад кантролю арганізму і становяцца пухліннымі. Звычайна імунітэт вельмі эфэктыўна забівае ракавыя клеткі або здольны ўтрымліваць рост нават ўзьнікшых пухлін. Дыктатура - гэта пухліна, якая выходзіць з пад кантролю дзяржаўных законаў і канстытуцыі, перарабляе іх пад сябе і нястрымна разрастаецца, паглынаючы рэсурсы краіны. Чым даўжэй расьце пухліна, тым злаякасьней яна становіцца, як і аўтарытарныя сыстэмы, У вядома рахунку выклікаючы сьмерць або зьбядненьне і банкрутаванне дзяржавы.

У чым сакрэт посьпеху пухлін? У тым, што імунітэт лічыць іх "сваімі". Пухліна мае  наборы зьнешніх бялкоў ня моцна адрозьніваецца ад звычайных клетак. Так і дыктатары выкарыстоўваюць папулізм, працуюць на камэру, каб выглядаць «сваім хлопцам». Але агульнага ў іх з вамі ня больш, чым у ракавай і звычайнай працоўнай клеткі. Сакрэт посьпеху часам і ў нерашучасьці імунітэту-баючыся пашкодзіць здаровыя клеткі (»мірнае насельніцтва") і выклікаць аутоіммунные захворваньні, ён марудзіць і Т клеткі-рэгулятары не даюць яму разьвіць паўнавартасны імунны адказ как знішчыць пухліну ў момант яе ўзнікнення.

Па меры нарастання злаякаснасьці пухліна пачынае выкарыстоўваць прамы падман і перацягвае імунныя клеткі на свой бок, перапраграмуючы іх. Так, пад узьдзеяньнем выдзяляюцца пухлінай цітокіны, агрэсіўныя атакуючыя М1 макафагаў ператвараюцца ў М2, якія ўспрымаюць пухліну як загойванне раны, ўключаюць праграму аднаўленьня й пачынаюць «карміць» яе, стымулюючы фактарамі росту. Пухліна прымушае лічыць імунітэт, што ён робіць важнае й карысную справу для арганізму, гоіць рану, хоць на самай справе ён толькі ўзмацняе рост пухліны! Так і судовая сыстэма, праваахоўныя органы з абаронцаў дэмакратыі й закона ператвараюцца ў абаронцаў дыктатуры. Падман і абдурваньне насельніцтва актыўна выкарыстоўваюцца й аўтарытарнымі сыстэмамі, калі ствараецца вобраз вонкавага ворага або «асаблівая сакральная місія» дзяржавы.

Па меры росту пухліна замяшчае здаровыя функцыянальныя клеткі бескарыснымі пухліннымі, якія не выконваюць ніякай функцыі й толькі паразітуюць, паглынаючы вялікую колькасьць глюкозы, вітамінаў, мінералаў. Усё гэта парушае функцыі арганізму. Дармовая "падсілкоўваньне" нафтавай глюкозай толькі паскарае рост пухліны. Па меры свайго росту пухліна можа прывесьці да ракавай кахексіі – крайняга зьнясіленьня арганізму, так і дыктатура прыводзіць да збяднення людей. Так і аўтарытарныя сыстэмы-яны цалкам выядаюць грамадзтва й высмоктваюць ўсе яго рэсурсы на свае патрэбы. Як ракавыя мэтастазы пранікаўць у розныя органы, выклікаюць распад мышц і станчэньне падскурнага тлушчу, так і дыктатуры захопліваюць самыя прыбытковыя бізнэсы і сфэры эканомікі.

Што ж рабіць? Ігнараваць пухліну і думаць, што яна «сама рассмокчацца» — гэта пройгрышная ідэя, рак сам гіне толькі з арганізмам. Так і дыктатура не сыдзе сама і яна гатовая ўтапіць краіну ў крыві для захаваньня ўлады. Чым на больш раньняй стадыі пачата лячэньне рака, тым яно больш пасьпяхова. А вось на позьніх этапах яно ня так пасьпяхова, бо магутная хіміётэрапія шкодзіць і пухліны й арганізму – хто загіне першы?

Але прыклад з пухлінамі падказвае нам, што ёсьць і менш крывавыя й больш эфэктыўныя мэтады, чым татальнае выдаленьне зь сячэньнем ў межах здаровай тканіны – імунатэрапія пухлін. Нядаўняя Нобэлеўская прэмія была прысуджана за дасьледаваньне бялку PD-1. Чэкпойнт інгібітары як новая кляса лекаў дазваляюць "адкрыць вочы" імунным клеткам і ўбачыць, што пухліна — гэта не сябар, а сьмяротны вораг. І тады Т-лімфацыты адшукаюць і забʼюць кожную ракавую клетку ў арганізьме. Таму чым большай колькасьці людзей вы адкрыеце вочы, тым большую дэлегімітызацыю дыктатуры гэта выкліча, а ўжо адказ на гэта адбудзецца сам сабой. Как пазбавіцца рызыкі рэцыдіву - трэба знішчыць кожную ракавую клетку. Інакш рак зноў вырасце ў метастазы.

Для барацьбы ўжываюць і CAR-T-клеткавую тэрапію, калі з арганізму здабываюць асобныя Т-лімфацыты і мадыфікуюць іх на барацьбу з пухлінай і вяртаюць назад, гэта шлях навучаньня «прафэсійных рэвалюцыянэраў». Парадаксальна, але часам інфекцыя можа дапамагчы ў барацьбе з пухлінай, так і безгрунтоўнасьць дыктатуры стымулюе рост грамадзянскай сьвядомасьці. У 90% выпадкаў спантаннай рэмісіі (на жаль, выключна рэдкай) ракаў ім папярэднічае вострае інфекцыйнае захворваньне. Імунітэт пачынае змагацца з інфекцыяй сам, актывуецца і «відушчыя», ухіляючы пры гэтым і пухліна. Зараз імунатэрапія пухлін яшчэ ў актыўнай распрацоўцы, часам спрацоўвае ідэальна, а часам – не. Але навука ідзе наперад і з кожным годам шанцаў становіцца больш.